เด็กชนเผ่าโรงเรียนบ้านน้ำมิน ตำบลแม่ลาว อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา ซึ่งเป็นนักเรียนชนเผ่า ( ม้ง ) จากบ้านห้วยเดื่อดอยนาง ตำบลร่มเย็น อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา ไม่เอาออนไลน์ สัญญาณไม่มี เรียนไม่รู้เรื่อง ทั้งเพิ่มภาระให้ผู้ปกครองต้องซื้อมือถือใหม่
สืบเนื่องจากเมื่อเดือน มิถุนายน 2564 ที่ผ่านมาได้มีนักเรียนโรงเรียนบ้านน้ำมิน ต.แม่ลาว อ.เชียงคำ จ.พะเยา ซึ่งเป็นนักเรียนชนเผ่า ( ม้ง ) จากบ้านห้วยเดื่อดอยนาง ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา ซึ่งเป็นนักเรียนของโรงเรียนบ้านน้ำมิน ได้พากันลงจากเขาหาสัญญาณโทรศัพท์เพื่อเรียนออนไลน์ เนื่องจากในพื้นที่ ต.แม่ลาว มีการแพร่ระบาดของโควิด 19 โดยนักเรียนกลุ่มหนึ่งได้อาศัยเรียนบริเวณข้างสวนยางของชาวบ้านน้ำมิน ซึ่งมีสัญญาณโทรศัพท์แรงที่สุดและใกล้ชุมชนที่สุดในย่านนั้น
ในวันนี้ ( 10 สิงหาคม 2564 ) เวลา 15.00 น. ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่โรงเรียนดังกล่าวซึ่งได้เปิดเรียนตามปกติแล้ว เพื่อสอบถามกับนักเรียนเกี่ยวกับปัญหาหรืออุปสรรคในการเรียนการสอนแบบออนไลน์ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาว่ามีความยากลำบากมากเพียงใด ด.ญ.พรรณริษา แซ่ย่าง อายุ 14 ปี นักเรียนชั้น ม.3 อาศัยที่บ้านห้วยเดื่อดอยนาง ให้สัมภาษณ์ว่า ที่หมู่บ้านไม่มีไฟฟ้าและสัญญาณโทรศัพท์ จึงทำให้ไม่สามารถที่จะเรียนออนไลน์ผ่านมือถือได้ ตนเองจึงได้ชักชวนเพื่อนๆของประมาณ 4-5 คน ใช้จักรยานและมอเตอร์ไซค์ ออกมาหาคลื่นโทรศัพท์ที่มีความแรงกว่าจุดอื่นๆ ระยะทางจากบ้านมาถึงบริเวณ ป่ายางพาราข้างทางนั้นไกล 1-2 กิโลเมตร และยังไร้ผู้คนห่างไกลชุมชนทั้งยังเป็นที่ติดป่าเปลี่ยว บางคนใช้โทรศัพท์มือรุ่นเก่า เวลานำมาใช้เรียนออนไลน์จะมีอาการกระตุก ภาพและเสียงมาๆขาดๆ ทำให้เรียนไม่รู้เรื่อง หากจะต้องการถามครูในเรื่องการเรียนก็ต้องใช้เวลานานมากในสื่อสารกันกว่าจะเข้าใจ ซึ่งไม่เหมือนกับการเรียนในห้องเรียนซึ่งสามารถโต้ตอบกันได้ทันที อีกทั้งเครือข่ายที่ให้บริการก็มีใช้ได้บางเครือข่ายเท่านั้น สัญญาณโทรศัพท์นั้นไม่สามารถครอบคลุมทั้งหมด โดยเฉพาะบ้านห้วยเดื่อดอยนาง ซึ่งปัญหาเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อการเรียนเป็นอย่างมาก ส่วนเพื่อนบางคนที่บ้านยากจนพ่อแม่ทำไร่ทำสวนนั้น ผู้ปกครองต้องหยิบยืมหาซื้อมือถือรุ่นใหม่ให้กับลูกๆได้ใช้เรียนออนไลน์ ตนเองและเพื่อนๆนั้นไม่อยากจะเรียนออนไลน์เลยแต่มันก็จำเป็น ส่วนในตอนนี้โรงเรียนเองได้เปิดการเรียนการสอนตามปกติ โดยตนเองและเพื่อนได้พักอาศัยอยู่ในหอพักในโรงเรียน พวกเราต่างดีใจกันมาก แต่ถ้าหากว่า โรคโควิด-19 เข้ามาระบาดในพื้นที่ในหมู่บ้านหรือในอำเภออีกครั้ง อาจจะต้องเปิดเรียนออนไลน์อีก ซึ่งตนเองไม่อยากให้เป็นแบบนั้นอีกเนื่องจากปัญหาต่างที่กล่าวมาแล้ว
ด้าน นายณัฐฐศรัณฐ์ พรหมเผ่า ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านน้ำมิน ซึ่งได้ออกเดินทางไปเยี่ยมเยือนและติดตามการเรียนการสอนของนักเรียนทั้งหมดในเขตรับผิดชอบ เปิดเผยว่า ในช่วงที่มีการเรียนการสอนแบบออนไลน์ มีปัญหาในเรื่องของไฟฟ้า สัญญาณโทรศัพท์ที่ใช้ได้เพียงบางเครือข่าย ดังนั้นทางโรงเรียนจึงประสานไปยังค่ายมือถือให้ติดเครื่องส่งสัญญาณเพิ่มความเข้มให้ครอบคลุมถึงพื้นที่บนดอย ส่วน๘ณะนี้ทางโรงเรียนได้จัดการเรียนการสอนแบบ ON-SITE ตามปกติ ใช้การแก้ปัญหาโดยการให้เด็กนักเรียนที่มีปัญหากับการเรียนออนไลน์ เข้ามาพักในหอพักของโรงเรียนพร้อมมาตรการควบคุมโรคระบาดอย่างเข้มงวด ถ้าหากต้องกลับมาเรียนออนไลน์อีกครั้งคงต้องลำบากกันอีกครั้งเป็นแน่
